Każdy ma prawo być głupcem

Rodzice to dla dzieci skarb największy
A ich autorytet na zawsze pozostaje święty
I to oni ostrzegali byś nigdy nie ufał obcym
Przed wejściem na ulicę rozglądał się wkoło
Nie bawił się zapałkami i unikał ognia
Ale najbardziej przestrzegali Cię przed ludźmi
Którzy żerując na łatwowierności
Oferują bez powodu słodycze lub pieniądze

Nieznajomy kuszący łakociami
I cyganka wyłudzająca kosztowności
Obiecując szczęście i ochronę przed złym losem
Nie byli tego zawsze najlepszym przykładem
Ale naigrawanie się z dziecięcej niewinności
Wykorzystując przy tym ich naiwność
To największa zbrodnia!

Ile razy Cię to denerwowało?
Przecież to oczywistości!
Więc po co je wpajać od dzieciństwa?

„Nauka i praca człowieka wzbogaca
Nikt nie daje nic za darmo więc bądź pewien
Że skutki nadmiernego zaufania
Opłakane będą dla Ciebie i Twoich bliskich”

To wszczepione motto miało dawać gwarancję
Że niecne działania złych ludzi
Zostaną przez Ciebie na czas zauważone
I ustrzegą przed błędami w dorosłym życiu.

Zdawało się że jesteś dobrze przygotowany
Więc gdzie tkwił błąd?

Po latach widać że na nic z dzieciństwa przestrogi
Ufność można dziś od Ciebie po prostu kupić!
Wątpliwości? Kto ich nie ma. Ważne jest tu i teraz!
A Twoje dzieci?
A Ich przyszłość?
Przed czym będziesz je przestrzegał?
Jakie ostrzeżenia będziesz im wpajał?
Bo nie mam wątpliwości że chcesz Ich dobra!
Lecz czy zdobędziesz tym autorytet?

Oby Cię posłuchały!
Albo nie?
Każdy przecież ma prawo być głupcem!

autor

owiga

Napisany: 2019-06-12 Dodano: 2019-06-12 00:53:22

Ten wiersz przeczytano 545 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie