Kazimierz

Natalii i Kubie

przeprawa

staliśmy chwilę na brzegu Wisły
bezradnie patrząc na wody toczące się między brzegami
cisza kołatała o burtę promu
który miał nas zabrać na drugi brzeg
patrzyliśmy na błękity schodzące w toń
i zielenie utopione w wirach
trwało milczenie nieznane tamto

piaszczyste wyspy zapraszały nas intymnie
niewysłuchane chowały się za horyzontem
odpływały jedna po drugiej
każda w inną stronę

przystań

statki marzenia przycumowały nad Wisłą
pełne gwaru i śmiechu
przeganiał je wiatr pędził i podrywał
dopływały jeden po drugim do przystani
by na chwilę odsapnąć
zachować choćby jedno wspomnienie
koncertu na zdziwione oczy oklaski myśli
i akordeon
przy gasnącym świetle dnia

rynek

na rynku w Kazimierzu
niemo piały koguty
martwe obrazy otaczała tajemnica
kamienic i kościołów

tylko jeden turysta na tysiąc siadał przy studni
inni pędzili przed siebie
pod górę
zboczem
na wprost
kładką
przesmykiem
na przełaj
w dół
po schodach
po bruku
słowa mieszały się z rżeniem koni
ozdobionych jak na paradę cyrkową

wzgórze trzech krzyży

pierwszy był wspinaczką na górę
drugi łapaniem oddechów
trzeci kołataniem serca
trzy krzyże wnosiłam na ramieniu
na szczyt
a tam rozlewisko Wisły
jakby Bóg uśmiechał się do ziemi
na wzgórzu trzech krzyży były też uśmiechy ludzi
słów raczej brakowało
milkły zaparte tchem

autor

annapelka1

Napisany: 2016-08-23 Dodano: 2016-08-23 09:39:44

Ten wiersz przeczytano 626 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie