A kiedy...

A kiedy ze snu się wybudzę
na nowo świat w pamięci wpiszę,
zabraniam wszelkim smutkom trwania
zakłócać błogą moją ciszę.

I kiedy oczy w dal zatopię
niechaj horyzont mnie nie wzywa,
pozwól mi przetrwać to co muszę
w pamięci twojej nieprawdziwa.

Nie wzniosę dłoni ku wyżynom
modlitwą uszu nie pokalam,
zapomnę wszelkie swe nadzieje
wygaszę gorejące żale.

A ty mi jedno tylko daruj
abym już nigdy nie istniała,
i kiedy stanę tak przed tobą
imienia swego nie poznała.

A kiedy śmierci spojrzę w oczy
pieczęcie zamkną moje bycie,
i ciemność w moją duszę wkroczy
i podziękuję za to życie.

autor

smutne oczy

Napisany: 2008-04-18 Dodano: 2008-04-19 19:51:13

Ten wiersz przeczytano 533 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie