kiedy człowiek będzie człowiekiem
Przyjacielu mój. Ty co stworzyłeś
mnie,
dałeś mi oczy, mowę, dziś mówić chcę.
Rozum mi jak mówiłeś to życia pieśń,
serce kolebką uczuć, dusza nie znana
jest,
więc dlaczego jest mi przykro i wciąż nie
wiem,
czemu już tak jest, bo jak wielce człowiek
od drugiego różni się.
Z głębi zła wynika zło, z dobrem różnie
jest,
my już rzadziej ku dobroci jednoczymy
się.
Chcę człowiekiem być!- dotknąć cały świat i
poprosić ludzi,
by postępowali tak,
by rósł ku niebu miłości kwiat
Może wtedy człowiek ...
Komentarze (8)
dzięki za dobre słowo
dzięki za dobre słowo
Nie wszędzie tak jest i nie każdy zły jest. Pozdrawiam
Ciekawa refleksja.Pozdrawiam:)
Mądra refleksja i rozważnie w wierszu...
Pozdrawiam serdecznie:)
Mądra refleksja i rozważnie w wierszu...
Pozdrawiam serdecznie:)
Ciekawe wazny do rozwazenia dylemat pozdrawiam
to odwieczny dylemat ile jest człowieka w człowieku
Pozdrawiam serdecznie:)