kiedy odchodzą poeci
kiedy odchodzą poeci
zostają wspomnienia
oni jak strzała amora
trafia do serca serc
a gdy kuleje jak wrona
rozeznania nie przyszła jeszcze pora
pozostań na wieki różańca
paciorki Anioła twojej strony
szukaj i zacznij od początku
nie od końca przeglądaj
tak jak obiad podają patrz
i spoglądaj w głąb serca
bo talerz życia początek
koniec na wietrze drzewa
poeci spoglądają w swoją duszę
przekazują ludowi co czują
po nich zapali się świeczka
radosna jak brzoza i głóg
po trudach spocznie ich dusza
bo dom oazy to próg
krzyżem żegnany obficie
lampka wieczność spoczynku
autor
kryst...
Dodano: 2020-09-18 12:29:36
Ten wiersz przeczytano 657 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
..pomilczę nad wierszem się zadumam i tylko żal -
...gdy czas przyszedł poetę żegnać - umarł - spoczywaj
w pokoju [*]
Pomilczę nad wierszem...
Witaj
Odchodzą poeci
zostają ich wiersze
i smutek bliskich
Pozdrawiam.
Poetka pięknie żegna poetę...
Spoczywaj, Zbyszku, w pokoju [*]
Serdeczności, Jadwigo :) B.G.
Po trudach spocznie dusza Zbyszka. [*]
Dziś był pogrzeb Poety.
Remi S- niech spoczywa w spokoju[*}
Nam pozostaną Jego wiersze.
Bardzo wymowny przekaz i puenta, pozdrawiam ciepło,
udanego dnia.