Kiedy przeminę
w bólu smutku żalu zatopiona
nie liczę czasu przemijania
modlę się do bogów wszechświata
składam hołd życiodajnemu słońcu
pokonując ból idę przed siebie
trzymam w dłoni moje biedne serce
płaczę łzami duszy zapomnianej
kocham życie miłością bezwzględną
w deszczu słońcu nocami i dniami
trwam samotnie na życia fali
pokonuje z trudem żal rozstania
wena tworzenia to jedyny mój raj
zegar tykając odlicza wieki
słońce zachodem na niebie płonie
łzy smutku i nieprzespane noce
sennymi fantazjami się zdają
chwile zdrowia to czas rozkoszy
codziennie się do mnie zbliżają
kocham wszechświat jego niespodzianki
oczarowana komet warkoczami
deszcz zapomnienia troski me zmywa
wszystko przemija jak myśl i wiatr
płatki róż po drodze rozsypane
a z nimi ból żal i gorzki płacz
teraz żyć będę zupełnie inaczej
niech gwiazdy mym życiem kierują
księżyc kołysanką do snu tuli
słońce radości i szczęścia nie skąpi
Tesss Perth, 2.8.2oo8r.
Komentarze (18)
Smutny Twoj wiersz , ale piekny jak zawsze a
najwazniejsze ,ze pomimo ,ze nie jest Ci latwo to nie
godzisz sie z przeciwnosciami losu i zasiewasz w
wierszu takze ziarno optymizmu.
nie zawsze trzeba brać życie takim jakim jest, ale
należy się im cieszyć, zostawiając troski i problemy
gdzieś z boku-bo nigdy nie jest tak źle żeby mogło być
gorzej-wiem to nie jest łatwo ale warte
spróbowania.-ukłony, Gregcem
Po przeczytaniu tego wiersza ,dopadły mnie dreszcze
...i coś jeszce -refleksja wielka i smutek .Piękny
wiersz...
Coś mi się zdaje że nie melancholia przebija w Twoich
wierszach - jak podziw dla przyrody i natury naszej
kochanej ziemi,której my tutaj nie znamy,a Ty chcesz
nam to wszystko przybliżyć w swoich bardzo ładnych
wierszach. mimo tak dużej odległości mogę sobie to
wszystko wyobrazić-dzięki za to..powodzenia..
W wierszu tracisz nadzieję i to mnie bardzo wzruszyło,
samotnośc jest straszna to fakt, lecz wielką radością
jest dla Ciebie pisanie wierszy, przez to nie jesteś
sama i tym bogatsza nad innymi ,nie piszącymi, więc to
powinno być jednak budujące. Masz mozliwość wyrazać
swoje myśli a nie wszystkim, też jest to dane. Więc
chociaż smutek Cię prześladuje uśmiechaj się i
przekazuj składne swoje myśli na pociechę nam
czytającym.
wiersz przemawia do mnie trescia...calym sercem
...ukazalas w nim cale piekno swojej duszy i choc
smutek w niej gosci to przeciez kazdy dzien jest dla
nas szansa na cos nowego...niepowtarzalnego wiec
ciesze sie ze w tym kierunku zmierzasz.....piekny
wiersz
Piękny i smutny jest Twój wiersz. Podoba mi się w nim
koniec - jest tam Nadzieja i Wiara w lepsze Jutro.
Teraz żyj inaczej i niech Słońce, Księżyc i Gwiazdy
niczego Ci nie skąpią :)
Piszesz "wena tworzenia to mój jedyny raj" - to
piękne, ale smutne niezmiernie. Samotność jest
okropna. A wiersz perełkowy.
madry i wspanialy wiersz choc w smutku potione twe
slowa ... smutno lecz pieknie u ciebie dzis
Samotność przebija z każdej zwrotki tego wiersza i
chociaż jest smutny,jest dojrzale napisany,świetnie
się go czyta,mimo melancholijnego nastroju.
"Trwam samotnie na życia fali,deszcz zapomnienia
troski me zmywa",cyt.aut.Pięknie opisana
tęsknota,ból,żal za tym co było,czego juz nie ma i być
może nie będzie.Piękne epitety.Wiersz traktuje o życiu
na obczyźnie.Melancholia i tęsknotą napisany.
Choc to nielatwa milosc Ty piszesz "kocham życie
miłością bezwzględną"... to widac w wierszach:)
Mnie się podoba w takim stylu i wykonaniu ,mądry i
piękny wiersz.
gdy przemija ból świat odkrywa swoje piękno ....oby
jak najwięcej piękna i mniej bólu
Melancholia ,smutek,ale i nadzieja płynie w tym
urzekajacym wierszu
zasmucasz dzisiaj swoim pięknym wierszem, samotne
myśli zatopione w strofach poruszają..