Kiedyś...
Kiedy się poświęci całe swoje życie
dla celu co drogą aż po sam horyzont
Choć nie szczędząc serca i siły i woli
pragniesz oddać wszystko nigdy nie
żałując
Co było najdroższe i od zawsze bliskie
nagle gdzieś uleci jak obraz zza lustra
Niechętnym gestem odepchniesz od siebie
niewinną boginię jej czerwone usta
I jeszcze razem chociaż już osobno
przy sobie trwamy dla dobra sumienia
Nieczułe spojrzenia nocą nas otoczą
Świat zatraci barwy i kształty pozmienia
autor
jote
Dodano: 2018-03-11 15:10:55
Ten wiersz przeczytano 840 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
Czas wszystko zmienia...ładna refleksja. Pozdrawiam
powinniśmy szukać co słuszne i zawsze to robić ale
uważajmy by nie przejść bariery bólu która nas zmieni
Świetny wiersz pozdrawiam;)
Dwa razy do tej samej rzeki się nie wchodzi, bo to
tylko zdrowiu szkodzi... :)
Życie obok siebie może jeszcze stać się piękne trzeba
wiedzieć w sobie nawzajem źródło szczęścia.Pozdrawiam.
Czyli z przyzwyczajenia i dla ludzi. Nie warto, jak
się rozwaliło, to już nie ma co sklejac, bo będzie
pękac w innych miejscach...
Serdeczności Jote:-)
Niewesoła perspektywa :(
Pozdrawiam.
Z czasem i uczucia nikną
moc serdeczności
Takie to zycie.
Pozdrawiam:)
Więdną uczucia w rzeczy samej,
gdy nie są pielęgnowane!
Pozdrawiam!
Smutna życiowa refleksja i skłania do myślenia a
miłość zawsze może spotkać każdego dnia:)pozdrawiam
cieplutko:)
Bardzo smutne jest takie życie
Razem a jednak osobno
Pozdrawiam jote:-)
Ciężko żyć obok bez miłości... Trzeba ją zaprosić,
zapalić płomień na nowo.
Pozdrawiam ciepło :*)
Fajny, refleksyjny wiersz wzięty z życia.
No cóż. Często mamona jest silniejsza
od miłości. I tylko ona we wspólnym życiu daje
odrobinę radości.
Pozdrawiam. Miłego dnia :)))
Pozdrawiam wszystkich serdecznie i dziękuję za wizytę
:)