Kiedyś przestanę...
2009-02-15
Przyklękne na jedno kolano
pełna grzechu
rozterek
pretensji
Uderzę w pierś obolałą
pełną ciszy
cierpienia
udręki
Zamknę wtedy stalowe powieki
nie żegnana
samotna
na wieki
autor
Motylekania1
Dodano: 2009-02-15 08:16:50
Ten wiersz przeczytano 496 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Ileż bólu w tych pięknych słowach,bardzo smutny
przepełniony samotnością wiersz.
Przyłączam się do spostrzeżeń moich kolegów.
Poruszający wiersz. Pozdrawiam
Poruszający wiersz, bardzo mi sie podoba.
Samotnosc jest lepsza od falszywych przyjazni, ktore
nam oferuja inni. Dlatego samotnosc jest naszym
najlepszym przyjacielem. Glosuje i pozdrawiam.
smutno, samotnie..wiersz refleksyjny
Przyznam, że wiersz robi wrażenie. Może lepiej
rzeczywiście od tego samoudręczenia odstąpić, gdyż
może być zabójcze.
sliczny wiersz o bólu i samotności, krótki ale ma to
coś
Boże ...ileż wymowy i smutku zawarłaś w tych kilku
wersach.Pozdrawiam
Kiedyś przestanę i ja. Bardzo romantyczny wiersz.
Samotność to też uczucie,czas przemyśleń..+pozd
Bardzo ładny, refleksyjny wiersz, przepełniony
samotnością...
Może wcześnie uda się znaleźć swoją przystań...
Niesamowita samotność