Kiedyś tam

wyczuwam w wierszu lekko przebijający smuteczek.
zgadam się, że życie to nie tylko róże.
wiersz dużej urody, ciekawe rymy, mądra puenta.
serdeczności Magdo :)

Lubię Twoje mądre wiersze Magdo :)
Pozdrawiam :)

Uczysz się całe życie i wszystkiego wraz nie nauczysz
się.
Wiersz jak zwykle dopieszczony.
Pozdrawiam :)

Bardzo ciekawa refleksja pozdrawiam serdecznie;)

Życie jest cierniste jak róże a człowiek uczy się całe
życie te ciernie unikać. Pomimo tego od czasu do czasu
musi je wyciągać z ciała.
Dobry wiersz.
Ślę moc serdeczności Magdo. :)

To prawda, że nie warto tego życia rozmieniać na
drobne, ale jednak trudno zatrzeć pamięć, lecz zgadzam
się z tym, że żyć uczymy się cały czas, cały czas też
możemy jeszcze trzymać w ręku róże, warto w to
wierzyć.
Wiersz dobry - w treści i formie,
przeczytałam z przyjemnością.
Miłego dnia życzę:)

Duża refleksja, wycyzelowana puenta.
Przeczytałam wiersz z przyjemnościa...
Serdeczności Magduś, miłego wieczoru:-)

Piękny wiersz, doskonała puenta.
Pozdrawiam serdecznie :)

++:))

Krzychno jeśli spojrzeć na to,że jest w naszych rękach
i różnie się układa,że bywa układanką to
"układa".Zależy od punktu widzenia.

Witaj Madziu:)

Jak to mówią uczymy się żyć całe nasze życie:)
Tak czytam i się zastanawiam czy nie "życie z róż się
składa i potknięć"
ale nie wiem czy dobrze myślę:)

Pozdrawiam serdecznie:)

Życie z róż się układa i potknięć - prawda :)
podoba.

Pięknie, refleksyjnie z mądrą puentą:) pozdrawiam
Madzia

piękne strofy... u Ciebie uczta dla duszy :-)
pozdrawiam

Kiedyś i nagle teraz..a róże trzeba umiejętnie
brać..Pozdrawiam ciepło..