Kiedyś wiedziałam wszystko
zakładałam szpileczki mamy
koraliki i błyszczące klipsy
leciutko powlekając usta
-popatrzcie! rozbawiałam do łez
zazdrośnie czytałam plakaty
"dozwolone od lat 18-tu"
kadry z filmu do dziś wiszą snem
wyświetlają się czarno-białe
kiedy mierzono wzrost
stawałam na palcach
tak bardzo chciałam być
dorosła
wyprzedzić czas i myśl
teraz gubię pantofelki
ubrana w tęczowe korale
stoję na rozdrożu
dzisiaj Bóg
pozwala iść wielopasmowo
w szacie wolnej woli
szukać perełek
bez mapy
czy trafię? gdzie? kiedy...?
Komentarze (8)
zefirku - dziękuje ,że zechciałeś poczytać moje
przemyślenie!
Czas tak szybko płynie ,ze nie zdążamy za nim!
Serdecznie!
Hania
piwonie@właścicielka ogrodu -piękny komentarz,
potwierdzający to o czym marzy młody człowiek ,
"wiedzący wszystko", ,ale na prawdę to dopiero spotka
go prawdziwe życie!
Serdeczności!
Hania
mądrze i życiowo pozdrawiam
MamaCóra -Dziękuje Droga poetko za świetny , miło
bardzo,,,!
A ocena , cieszy niezmiernie!
"Spieszyło Nam się do osiemnastolatki- a teraz ,,,!
Jesteśmy mądrzejsi o ,,,lata!
Serdeczności samych!
Hania
tak jest nastolatki w pewnym wieku myślą że wiedzą
wszystko i świat kręci sie wokół nich, no i oczywiście
bardzo śpieszą się do dorosłości, pozdrawiam
Świetny wiersz. Niestety jak się przejdzie w
dorosłość, to wtedy się wie, że nie było się do czego
spieszyć, ale jest za późno.
Bardzo konsekwentnie poprowadzona narracja :)
Dziękuję Droga poetko za przemiły komentarz!
"A teraz tak bardzo , chciałabym poczytać ten
plakat:)"!
Oj ten czas , kto go zatrzyma,,,?!
Życzę Tobie i Twojej Wenie-Andrzejowi, samych
wspaniałych wierszy o miłości, o miłości niezwyklej ,
jak Wasza!
Uściski!
Hania
Super wiersz, Haniu! Bardzo mi się podoba. O
rozdrożach dojrzewania, o zagubieniu w "dorosłym"
świecie... A kiedyś wiedziało się wszystko. :)
Uściski, Kochana!