Kilka etapów ziemskiego życia
Rodzi się człowiek, nowa istota,
Bez złośliwości, grzechów i wad,
Nic jeszcze nie wie o życiu, kłopotach,
Dopiero będzie poznawał świat.
Kiedy podrasta i stawia kroki,
Jest z siebie dumny jak mały paw,
Umie roztaczać wokół uroki,
Wciąż się domaga pochwał i braw.
Nim się obejrzy już do przedszkola
Trzeba o świcie codziennie wstać,
Po kilku latach czeka go szkoła,
Gdyż musi wiedzę do głowy "wlać".
Jeśli Opatrzność jest mu przychylna
To skończy studia nasz młody gość,
A potem praca w miarę stabilna,
Choć życie pewnie czasem da w kość.
No, a za rogiem druga połowa,
Miłość przybywa nikt nie wie skąd,
Zaraz powstanie rodzina nowa
Więc trzeba zadbać o własny kąt.
I chociaż starość kiedyś przychodzi
To nie jest wyrok lecz kolej rzeczy,
Ludzie pogodni są wiecznie młodzi,
To szczera prawda, nikt nie zaprzeczy.
Komentarze (4)
Choć życie długie, zarazem krótkie.
Chwila trwa wieczność, Wieczność minutkę.
Wiersz płynny,rytmiczny przyjemnie się go czyta BRAWO!
Trafne spostrzeżenia ,w kilku zwrotkach zawarłeś życie
ludzkie.....bo takie właśnie ono jest ,mija niczym
kilka chwil ........
przyjemny wiersz, rytmiczny - ciekawy - i nie
zaprzecze treści...