Kim...?
Kim jesteś w natchnieniu duszy?
Zbłąkanym liściem niesionym
przez wiatr ku przepaści…
Kroplą deszczu rozbijającą się
o szorstkie słowa…
Kim…?
Ale bez niej jesteś
tylko ptakiem bez skrzydeł
oceanem bez wody
samotnością na pustkowiu
Czyż nie chcesz wzlecieć ku niebu
patrzeć na potęgę bezkresnych fal
czuć ciepło jej dłoni
…
Nie powie ci nic
czekać będzie schowana w półmroku…
autor
Inella
Dodano: 2019-06-15 09:32:16
Ten wiersz przeczytano 656 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
:)
pięknie o miłości:-)
pozdrawiam
Piękny wiersz, napełniający smutkiem. Rozstania to
bolesna część życia.
Pozdrawiam serdecznie :)
samotność to też stan duszy