Kim jestem …
Jestem świtem myśli moich
Pyłem świata, kroplą życia
Śladem w piasku, zamąconym
garstką wspomnień do ukrycia
Słowem, które w snach się budzi
Ciepłem domu, gdy mrok wnika
Czarną kreską na zegarze
w cieniu drogi sekundnika
Dzieckiem w ramie fotografii
Światłem oczu kochających
Przewodnikiem własnych kroków
na bezdrożach dnia błądzących
Rzeką płynę, czasem strugą
Garścią łowię wiatr na szczycie
Jestem nutą nieskończoną ….
.
.
.
.
Kochającą koncert
ŻYCIE
Komentarze (10)
Bardzo wszystkim dziękuję za komentarze,głosy, za
czytanie. Pozdrawiam serdecznie
pięknie, przyjemnie się czyta
ciepło pozdrawiam :)
Zachwycam sie tym co namalowalas, a namalowalas slowem
wspanialy portret, z jego walorami.Podoba sie wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.:)
bardzo ładny portret stworzyłaś z pięknym zakończeniem
:-)
pozdrawiam - miłego dnia;-)
Liryczna refleksja... ślicznie. Pozdrawiam
Najważniejsze by zawsze być sobą.
Witaj. Przed oczami mam subtelnie nakreslony portret.
Moc serdecznosci.
Ja też
Miłego:-)
a myślałem, że się skończy -
"serca biciem"
byłem blisko, pozdrawiam :)
ŚWIETNY NIC UJĄĆ DODAĆ można ze sto plusów