Kim jestem
mile widziane uwagi
Tego kim jestem nigdy się nie dowiesz,
będę dla zmysłów wieczną tajemnicą.
Spójrz w swoje serce może coś podpowie,
tworząc obrazy które cię zachwycą.
Choć rzeczywistość może całkiem inna,
w niej smutne oczy blask swój utraciły.
Miłość w nich co je rozpalać powinna,
tylko wspomnieniem i westchnieniem
byłym.
Komentarze (86)
Trochę smutny wiersz Marku, ale za to piękny.
Co do uwag, to wstawiłabym dodatkowo trzy przecinki:
1 wers - po jestem
3 wers - po serce
4 wers - po obrazy
Pozdrawiam serdecznie :)
Dobre pytanie skłania do zadumy.
Pozdrawiam :)
Witaj.
Podoba sie wiersz, ma klimat lekkiej nostalgii.
Kim jestesmy, tego nie wie nikt, bywa, ze czasm sami
mamy watpliwosci, ale ONA, chyba wie, kim byles dla
niej.
Milego dnia, pozdrawiam Marku.:)
++:))
ja wiem kim jestem i czego pragnę ...miłości ...
wzruszeń drogi słonecznej spełniania marzeń ...
Wyobraźnia obrazy maluje nam w duszy potem spojrzą
oczy i obraz się kruszy...
Wiesz, Marku, przeczytałam i najpierw zgrzeszę drugą
kawą, a później sprawdzę, czy do końca już wiem, jak
to jest.
Pozdrawiam Cię i dziękuję za pamięć.
Bardzo smutny w wymowie, zgrabnie napisany wiersz.
Pozdrawiam z podobaniem :)
lecz takie wspomnienia pozostają w sercu :)
pozdrawiam :)
Ach, jak pięknie!
Marku, pozdrawiam serdecznie :)
fajny wiersz pozdrawiam