Kim jestem?

Uderzam pięścią w zwierciadło swych myśli
A tafla się ugina
Jestem nie proszona
We własnych iluzjach
Niczym liść który spadnie
Gdy tylko zawieje chłodniejszy wiatr
Opadam
Zapadam się w własnym świecie
Kłamstw szeptanych
O sobie i ludziach mi bliskich
Tak już zostanie
O świcie obudzą mnie promienie
Fałszywego słońca
Które przestarzała gadką
Będzie chciało zachęcić mnie
Do walki
O morza kłamstw
I lasy nieporozumień
Kolejny pytań strumień
Bez odpowiedzi
Bez pobrudzeń
Rąk codzienną walką
W bagnie ludzkich uczuć

autor

myszia

Dodano: 2004-12-07 20:43:19

Ten wiersz przeczytano 553 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie