Kim jesteś...?
Jesteś prawdziwa i wszechobecna.
Przed Tobą niczego ukryć nie zdołam.
Znasz moją duszę i jej rozterki...
Jesteś mym własnym jawnym dialogiem
Wewnętrznych odczuć z rzeczywistością.
Jesteś restartem mojej ekspresji
I drogowskazem dla moich myśli.
Ty mnie wyciszysz-ukoisz gdy zechcę.
To ja szukam z Tobą
I w Tobie znajduję...
A czego głośno powiedzieć nie mogę,
Tobie wyszeptam cichutko do ucha.
Powierzę najskrytszą swą tajemnicę,
Bo ufam Tobie - wiem ,że nie zdradzisz.
Wciąż jeszcze nie wiem,kim dla mnie
jesteś...?
Może zwierciadłem...
Może ucieczką...
Czyżby mądrością...
Moja poezjo?
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.