Kim jesteś?
Kim jesteś człowieku w niebo wpatrzony?
Jedną dłonią gwiazdy obejmujesz,
Huśtasz dumnie rogalem księżyca,
Chmury niczym owce nad sobą pasiesz,
Kim jesteś człowieku w szum morza
wsłuchany?
Jednym spojrzeniem łamiesz grzbiet fali,
Kpisz ze sztormu stojąc na plaży,
Jednym pędzla ruchem zmieniasz bieg
rzeki,
Kim jesteś człowieku miłością karmiony?
Jednym z uczuć błędnie rozumianym,
Na palcach liczysz kochania objawy,
Ileż w tym prawdy, a ile zakłamania?
Kim jesteś człowieku gdy pochylasz się nade
mną?
Jednym dmuchnięciem karła przewracasz,
Z uśmiechem muchy mi we włosy wplatasz,
Marność mi moją uświadamiając,
Kim jesteś?
Taki wielki, a taki mały.
Komentarze (2)
wiersz fajny ,ale forma pozostawia dużo do życzenia
pozdrawiam i życzę postępu ;D
Mądre pytanie, jakie powinien każdy z nas sobie
postawić i na nie
choćby spróbować dać odpowiedź:
"Kim jesteś człowieku"