Kim jesteśmy?
Maleńkie istoty po świecie się tułaj
Istotą tułaczki – szukanie
Łakną szczęścia, bogactwa, piękna, podziwu,
uwielbienia….Boga za stopy
uchwycenia
Otula ich szczęście na krótko niestety
Ścigają się miedzy sobą jak dworskie
karety
Ćmy oglądają razem, gdy wszystko jak gra
Muz pięknie płynie
Dla mnie nie liczy się ten obcy, bliski
świat
Ale jestem w nim zamkniony
Razem ze mną cały tłum owocny
Ewa i Adam też z nami wędrują
Mali jesteśmy nie lepsi od Rodzin
korzeni
Jesteśmy gorsi, bo bardziej wpatrzeni
Ego nam uderza do głów pustych jak wino do
głów rozumnych
Sytość to dla ludzi głupie wyrażenie
Tyci, tyci jesteśmy, nie widzisz mnie?
Nie rozumiesz tego? Dlaczego? Dlaczego? Dlaczego? Nie czytaj wiec wersów wszystkich kolei Nie główkuj nad sensem słów tych Przeczytaj po jednej, a zobaczysz cały sens Przeczytaj początek każdej z mych łez A gdy połączysz wszystkie Potok popłynie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.