kiwi

ze złości postanowiłam
odciąć ci kciuk
którym ocierałeś moje łzy

odetnę też palec wkazujący
który uciszał moje łkanie

pozbędę się palca środkowego
którym zazwyczaj odgarniałeś
ten niesforny kosmyk znad mojego czoła

z palca serdecznego ściągnę obrączkę
którą ode mnie dostałeś
i też go odetnę

najmniejszy palec zostawię
bo on mi nie przeszkadza

musiałam to zrobić
bo nie chciałeś mnie wypuścić

dotąd zamknięta w Twojej dłoni
wreszcie jestem wolna

ale nie mogę odlecieć
wbić się w niebo

bo skrzydła jakieś takie połamane...

autor

Ironia

Napisany: 2005-06-19 Dodano: 2005-07-22 00:08:37

Ten wiersz przeczytano 518 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie