KK,K(lan) - w porze siewów

tak bardzo. po śniegu. do pierwszej komunii.
tak dalekobliska, grali na jednej scenie;
deska z trumny, szepty i lekka analogia.
nic wielkiego, ot przymrożenie oka.

płonęły jezuskowe pochodnie, echa ognia -
biorąc cienie żywcem. za kogoś innego,
w imię bogaojca. Siostro, chrzczę Cię ciszą.
czarny tłum. przed nawias wzięty, pomijam
czystość gatunku prozy. gdy umarł król -
niech żyje uzurpatoria! - napisał...

i na tym strachu polegam. na pierwszej linii
czyjegoś wroga. tą jałową w posiadanie,
zbliża się armia. przed burzą ucieczka,
do starej szopy. ze śpiącymi narzędziami;
sznur na gałęzi - white power - dlońpistolet.

przeładował broń. od huku wystrzału
ciszej ogłusza. Kornelia czy to ty?

w przerwie, na żniwa - Macabre, zatańczymy?

autor

Kornelius

Dodano: 2010-05-18 10:39:33

Ten wiersz przeczytano 776 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Bez rymów Klimat Zimny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie