Klątwa maski 2

Zapadła kurtyna obojętności
Ciemna i szeroka,
kryjąca całą gamę uczuć

Odsłaniana przez sytuacje życiowe
w najbardziej dogodnych dla siebie momentach

Czekająca niecierpliwie
od przerwy do antraktu,
aby znów móc opaść
i zasłonić to, co istotne

Z jeszcze większą niecierpliwością
czeka jednak na oklaski
- tylko wtedy może odsłonić to,
czego najbardziej się wstydzi

W blasku reflektorów aprobaty
i przychylności
wie, że klątwa może zniknąć

Niczym magiczne zaklęcie oklaski sprawią,
że materiał kurtyny stanie się cieńszy,
a szybkość jej opadania
ulegnie spowolnieniu

Możliwe, że kurtyna się tak przezroczysta,
że nie będzie potrzebna już na żadnym przedstawieniu,
a żar otwartości, wzajemności i uważnego słuchania
wypali ją raz na zawsze

autor

Evcia

Napisany: 2017-12-04 Dodano: 2017-12-28 10:27:25

Ten wiersz przeczytano 457 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie