KLAUN
inspirowane filmem...
Nie będę skarżyć się na głupotę
tę która klauna ze mnie zrobiła
która mnie miała obsypać złotem
a śmieszny kostium na grzbiet włożyła
dziwny makijaż twarz mi ogarnął
nos który dźwięki piskliwe wydaje
mam sztuczny uśmiech choć widzę czarno
jestem jak postać wyjęta z bajek
chociaż się staram przestać nie mogę
min robić głupich i dziwnych kroków
znajomy człowiek zastawił drogę
i nie odrywa ode mnie wzroku
jest mi źle bardzo ale udaję
że mi ta rola nawet pasuje
a on wciąż patrzy tak nie przestaje
strój klauna coraz mocniej krępuje
coś się z nim dzieje materiał w skórę
wpija się wrasta jakby był żywy
nos jest prawdziwy i włosy które
miały być sztuczne jak uśmiech krzywy
w bolesnym skurczu wiję się cała
szpony mi rosną u stóp i dłoni
już nie poznaję własnego ciała
bo stwór zabójca się we mnie schronił
osobnik co to sprawcą był tego
że mi się wszystko tak pomieszało
chyba za blisko podszedł do złego
jemu pierwszemu się oberwało
więc już nie czuję bólu i lęku
zatem nie stawaj na drodze przeszkodą
bo cię zaskoczę znienacka po ciemku
i to bynajmniej nie swą urodą
https://www.youtube.com/watch?v=zOgUsUFhphk
ZOLEANDER
Komentarze (17)
Świetny wiersz Jolu i taki mądry. Miłego dnia :)
dlaczego to się cieszy dlaczego ma takie szpony hmm
dobry wiersz
może kiedyś obejrzę film:)
mrocznie, strasznie, drzemie mały
wampirek,,,,pozdrawiam :}
Ciekawy wiersz,zachęca do obejrzenia,jak znajdę
czas,to zerknę do link,bo pewnie tam jest odnośnik do
filmu,którego póki co nie znam...
Miłego dnia życzę Jolu:)
Zostawiam 13 głosik, miło było poczytać:)
Miło przeczytać ...
+ Pozdrawiam (:-)}
Nie widziałam filmu, ale tekst dobry. Pozdrawiam
Jolu:-)
Widziałem ten film:) Dobry, tak jak ten wiersz.
Pozdrawiam.
Przemiana krwawa totalny horror
mówią ze kobieta wszystkiemu zaradzi
ciekawe czy to prawda
pozdrawiam
Każdy czasem ma na sobie taki strój.
Dobrze się czyta o tej ponurej przemianie. Jedynie
ostatnia strofa wypadła z rytmu. Może "na drodze"
zamienic na "w drodze" a "znienacka" na "nagle", lub
inaczej poprawić rytm? Miłego wieczoru.
Świetny wiersz:)
świetnie i mrocznie...strach się bać:) pozdrawiam
Są takie chwile, że człowiek czuj,e iż przestaje być
sobą. Dobrze, jeśli się w porę ocknie
Masz małe zachwianie rytmuw ostatniej strofie
A może: dziś już nie czuję bólu i lęku
a ty mi więcej nie bądź przeszkodą
bo cię znienacka dorwę po ciemku
Pozdrawiam.