KLAUNI
Pędzisz! - Dokąd?
Po co? - Nie wiesz.
Mijasz! - Nie widzisz.
Oczy otwarte, a ślepe,
przewracasz, kopiesz,
zdobywasz, zwyciężasz
- zdarzeń zlepek.
Starsza pani kuśtyka,
pan w kaszkiecie przemyka,
na życia karuzeli się weseli
przyjaciółka dawna.
Otwórz serce, żeby zobaczyć
smutek głęboko schowany
pod kolorową maską klauna.
autor
Kruszynka-Iza
Dodano: 2020-04-27 00:24:34
Ten wiersz przeczytano 985 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
Okoń bardzo dziękuję i serdecznie pozdrawiam:)
Bardzo dobry wiersz. Bardzo dobra życiowa refleksja.
Pozdrawiam
Bronisława bardzo dziękuję i serdecznie pozdrawiam:)
Dobry wiersz i puenta również. Pozdrawiam.
Marta Surowiecka pozdrawiam z uśmiechem:)
Marta Surowiecka Bardzo dziękuję za dobre słowo. Niech
Twoja buzia się rozpromieni
Temat klauna, pojęcie, postać, mit, legenda, opowieść,
wątek, etc. są mi bardzo bliskie. Dlatego dziękuję za
wiersz, nie omieszkałam po tytule wpaść na dłużej - i
treść dała zadość. Pozdrawiam Iza, pewnie znasz film
'Joker', hej, smutno pozdrawiam
Sławomir dziękuję i najserdeczniej pozdrawiam:)
Ludzie, którzy zdają się jedynie na doznania wzrokowe
są w gruncie rzeczy ślepcami. Trzeba postrzegać świat
sercem i duszą. Ciekawy wiersz.
Pozdrawiam serdecznie Izę. :)
Karmarg bardzo dziękuję i gorąco pozdrawiam:)
Dobra życiowa refleksja a puenta super :-)
pozdrawiam:-)
Kazimierz Surzyn bardzo dziękuję:)
Serdecznie pozdrawiam:)
Bardzo dobra refleksja i puenta, pozdrawiam
serdecznie, w zdrowiu miłego dnia.
Janusz Krzysztof dziękuję i serdecznie pozdrawiam:)
"zdarzeń zlepek" - z tego się składa nasze życie.
Pozdrawiam