Klęcząc

Klęcząc jak wtedy
Gdyśmy oboje czekali na Niego
Aż zstąpi z Krzyża bezboleśnie,
A
Cały Sanhedryn,
Kościół cały patrzył i Niebo.
I
Przyszedł na końcu, i równocześnie
Do serc zapukał, pytając o zgodę,
O miejsce gdzie mógłby na stałe
zagościć.
Mój Jezu - dokąd ja Cię zawiodę!

Niespodzianie pomyślałem
o naszej miłości:
Niech się stanie, tak właśnie,
na wieki!
A wtedy nigdy nie zgaśnie,
Nie zatopią jej wody wielkie i rzeki!

autor

Weno

Napisany: 2016-06-08 Dodano: 2016-06-08 15:58:48

Ten wiersz przeczytano 677 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie