Klepsydra
Piasku ziarenka w klepsydry brzegach
a świat nieustannie sobą zdumiewa
Wiatr ptaki ludzie serca porywy
tęsknoty marzenia ufności odpływy
Piasku ziarenko i grawitacja
Stłoczonych ziarenek homini – nacja
Drapią się gniotą i przepychają
choć pod stopami gruntu nie mają
Następne ziarno spod stóp się usuwa
inne ziarno Ave odśpiewa
Już przeleciało na drugą stronę
Moje ciało w klepsydrze zmieszczone
Klepsydra tylko i zegar tyka
a wokół ptaków i drzew muzyka
jazgot postępu urbanizacja
i wciąż plącząca coś miłość - wariatka
Nakręca mami emocje budzi
Bez ładu i składu napełnia ludzi
i nagle zamiast ziarenka obok
pojawia się sens i pragnienie - człowiek
I przesypuję się przesypuję
a miłość geniuszka
sens chwil ratuje
Komentarze (26)
Piekny wiersz z bardzo dobra puenta:)))
Zapraszam Danuto do mnie. Oczywiście, jak znajdziesz
czas. :)
dobrze jest odnaleźć sens ...
Fajny, refleksyjny wiersz, pozdrawiam :)
Dobra ciekawa i klimatyczna refleksja;)pozdrawiam
cieplutko;)
Piękny.Nic dodać, nic ująć.Pozdrawiam.
magicznie, klimatycznie, refleksyjnie...pięknie:)
pozdrawiam serdecznie
Bardzo ładny wiersz! Pozdrawiam!
ciekawy wiersz
ciekawie i bardzo ładnie- miłość jest sensem
życia:-)
pozdrawiam
Klepsydra to świat oraz życie na ziemi, ziarenka
piasku to ludzie. Albo inaczej. Klepsydra to
wszechświat, ziarnka piasku to planety-ludzie, a
grawitacja-miłość trzyma wszystko do kupy. :)
Przeczytałem z przyjemnością.
Życzę udanej niedzieli Danuto.
Magiczny, optymistyczny, piękny wiersz Dano!
Pozdrawiam serdecznie :)
Taak tylko miłość nadaje życiu sens...piękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.
... bo miłość to taka wariatka, co klepsydry rozbija,
miesza przypływy z odpływami i głupiemu życiu nadaje
sens.
miłego dnia Dano :):)
Dobra puenta i piękny wiersz. Pozdrawiam serdecznie.