Klocki sterowane
Jak klocki sterowane
życie takie jest
ustami wyśpiewane
to jest tylko gest
Klocki ułożone wokół mnie
kolorowe, małe, duże
Jedna cząstka woła mnie
druga jest na burzę
Po złożeniu w jedną całość
układają się jak nić
Tak jak życie - stałość
a czasami z tego nic
Biję się rekami w pierś
wołam głosem przerażenia
Wietrze drogi weź i nieś
nie ma już mojego przeznaczenia
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.