Klocki i życie
Z Ilu części się składamy?
z drobnych klocków jesteśmy poukładani
jeden to miłość ,
drugi to wiara
trzeci zaś nadzieja
a co z resztą ?
- wiatr gdzieś je rozwiał?
gdzie szczerość i zaufanie ?
gdzie czystość i szacunek?
Pewnie diabeł robi z nich rachunek
miesza dobro z porażką,
litość z pogardą
uprzejmość z chamstwem .
Boże - co nas uratuje !!!
A może już skazani jesteśmy
na wieczne potępienie ...
autor
Wioletta Więckowska
Dodano: 2014-12-30 11:51:10
Ten wiersz przeczytano 680 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Ciekawie to przedstawiłaś. Wiersz potrafi zatrzymać i
skłonić do refleksji. Pozdrawiam:)
Bardzo fajny zyciowy wiersz pozdrawiam
Poza tym chamstwo w odwecie? Jakim trzeba być
człowiekiem żeby postępować w karygodny sposób - czy
odgrywając sie na drugiej osobie człowiek staje
się lepszym , czuje się lepiej ? wątpie
Widzę ze mamy nowa wersję krytyka KK
życie składa się z wielu składników a to my mamy dbać
o nie dobry wiersz pozdrawiam serdecznie:))
Moment, ale zaufanie... to niestety równe naiwności i
głupocie. Zaś chamstwo w odwecie za wyrządzone zło-
rozumiem. Wiersz średni, temat "oklepany". Wybacz!
Nikt nie będzie potępiał ja ciemnotę przepędzę z
umysłów a serca zagrają nam chejnał;):)
Pozdrawiam Ciebie
Życie składane jest jak klocki. Czasami zapominamy o
szacunku i zaufaniu. Pozdrawiam