Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Klon stoi we mgle

Z tej mgły Coś wyjdzie, Kogoś dotknie,
Bo tak się rodzi zapatrzenie,
A życie przetrwane przy oknie,
Jak klonu liść spadnie na ziemię,
Jak oniemienie,
Drzew płomienie,
Jesienne cienie.

Powietrze nagle zaszarzało,
I pcha się w płuca bez oddechu,
Zimne powietrze, zimne ciało,
Bez pragnień, bólu i bez grzechu,
Jak cień uśmiechu,
Jak ślad pośpiechu
Na leśnym echu.

W tej mgle coś musi się wydarzyć,
Bo tak się rodzą nie-jasności,
Jak lęk mgła tuli się do twarzy,
Nie ma w niej ciszy, ni miłości
Ni miłości...

autor

efkam

Dodano: 2008-11-05 13:05:15
Ten wiersz przeczytano 750 razy
Oddanych głosów: 7
Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (7)

IGUS IGUS

Ladnie i tresciwe,refleksyjny,konsekwencja tego jest
moj glos:)

Stachu Stachu

bardzo dobry wiersz, ma to "coś", ma duszę i piekną
atmosferę, brawo

ula2ula ula2ula

Wiersz magiczny nastrój jest niesamowity Dobre pióro
Pozdrawiam Duży plus

Nel-ka Nel-ka

bardzo przejmujący wiersz, bardzo melancholijny, może
ta pora roku tak nastraja

TOMIPLES TOMIPLES

ladnie napisany choc nie lubie smutku w wierszach
plus

Evella Evella

Melancholijny Twój wiersz i pełen jesieni. Napisany w
ciekawy sposób.

stary stary

Ciekawie zapisany temat, ciekawa forma.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »