Kłos
Tych uliczek przyduszonych gwarem
W Żydka skrzypkach w tle ostrzyciel
dzwoni
Nie przywrócą do nas wspak z zegarem
Z rąk wskazówek z cyferblatu dłoni.
Nie powstrzymasz nie usiłuj nawet
Będzie toczył nas grajek czy niemy
Dłoń za mała by dobyć flażolet
W słonych wspomnień konarach zaschniemy.
Siąpić będzie pod ulicznym drzewem
Z żył uplotę czarniuchny kordonek
Pamięć zimną o pogodnym niebie
W buku smukłym wyjąka skowronek.
Tych uliczek przytłoczonych głosem
Gwar przekupek pod kościelnym dzwonem
Nie powróci do nas zboża kłosem
Nie przywróci nieskalanym tonem.
Gdzie przygięta chata Żydek smyczkiem
Spod palców swych bystrych toczy ziemię
Wie że niebo wielkie tym maluczkim
Z ulicznego buka ześle brzemię.
Jestem nagi jak zaschnięty rumień
Puste słowo i we łzach toniemy
Już od szorstkich wciąż głaskanych trumien
W oczach krzyk ten jeno zdusić niemy.
Tylko milcząc nam zostało rosnąć
Pod gwiazdami śmiertelnymi nam stać
Tulić w przerażenie od łez zmoknąć
Kur w księżyca światło natrętnie chce
piać.
Mnie już chyba pod tym szumem zostać
Słów nie gonić usta mocno zaciąć
Nim nas ludzkość przywita z miłością
Wciąż żegnamy się przed snem rozpaczą.
One Moment
Komentarze (40)
Witam Cię ponownie, wiersz jest świetny, głęboki sens
ktory objawia sie po chwili zastanowienia, ciężki
dający wiele do myślenia.
Jednakże trzeba pamiętać iż nawet w najmroczniejszych
czasach moze objawić sie światło, naszym wtedy
zadaniem będzie sprawić by nie zgasło.
Pozdrawiam.
Azsmarel.
Ps: Jezeli znajdziesz czas i chęci, zapraszam Cie na
Raporty i inne moje wiersze, chciałbym usłyszeć twą
opinię.
Bardzo smutne,ale jakże prawdziwe słowa.Pozdrawiam.
a ja w całości zgadzam się ze Sławkiem ... i wiersz
jest bardzo dobrym przekazem ...
Świetny mimo smutku... pozdrawiam
Sławku w punkt...
Wiersz trzeba kilka razy przeczytać, aby zrozumieć
sens. Rozumiem, że minione piękno mniej
skomplikowanego świata już nie powróci, obecne czasy
są złożone i złe. Człowiek człowiekowi jest wilkiem i
trudno o nadzieję, Że będzie lepiej, że przeważy na
ziemi miłość.
Podoba mi się Zbyszku. :)
Dziękuję za pozytywny komentarz pod moim wierszem.
Pozdrawiam serdecznie.
Zgadzam się z Weną, pięknie napisany. Smutny i pełen
emocji, warto się nad nim pochylić.
Pozdrawiam serdecznie :)
Smutne,ale prawdziwe. Lepiej dać upust emocjom w
wierszu.
Piękny i zarazem smutny wiersz,
więcej optymizmu...
Pozdrawiam cieplutko:)
smutny ale pięknie napisany
pozdrawiam :)
Co autor miał na myśli? Oprócz tego, że to takie
smutne. Pozdrawiam
smutna przekazu nuta...
+ Pozdrawiam
Dziękuję moliczko za wyczerpujący komentarz. Szarpią
mną takie emocje, początkowo ojczyźnie po czym
ogólnoświatowe,że hoho.... Stąd zwróciłem tekst na
stół emocji i być może odbije mi się to czkawką
roztargnienia... Pozdrawiam
P.S.
Z pozdrowieniami;
https://www.youtube.com/watch?v=CvotF89wvW4
Witam,
to nie jest smutny wiersz...
To jest strasznie smutny wiersz.
Ten wspomnienioworeminiscencyjny utwór zawiera tak
wiele 'śladów', że pogubiłam się w ich znaczeniu dla
mnie i autora też...
Dziękuję za odwiedziny i uprzejmy komentarz.
Jestem niepokorna i niepoprawna...
Proszę zmień mi...
Choćby na mnie...
Wiem nic mnie nie uratuję, oprócz własnego przekonania
o słuszności postępowania.
Bardzo serdecznie Ciebie pozdrawiam.