Kloszard
skłębione chmury na niskim niebie
wiatrem spłoszyły bezdomne cienie
deszczem gasiły pragnienia ziemi
by spocząć w pełnych kieszeniach biedy
kloszard docisnął czapkę na uszy
wyciągnął rękę może ktoś wrzuci
zwitek pociechy do pustej bramy
gdzie boski świat zabrał zegary
autor
Jutta
Dodano: 2016-02-27 00:06:38
Ten wiersz przeczytano 2613 razy
Oddanych głosów: 49
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (48)
gdyby świat boski cofnął zegary,
nie jeden kloszard byłby dziś panem, to czasem życie
wymusza
"bramy" niechciane ale mamy.
Pozdrawiam serdecznie
Dobry, smutny wiersz.
Miłej niedzieli.
Pozdrawiam serdecznie:)))
Dziękuję!!
Smutna refleksja... w dobrym wierszu.
Pozdrawiam :-)
Bardzo ładny wiersz pozdrawiam
...spotykamy kloszardów, coraz ich więcej...czasem już
wyciągnięta dłoń nie wskaże kierunku życia...wolą
wybrać wolność i niezależność...
Pozdrawiam serdecznie, zostawiam mój plusik
z wrażliwością, szarość chmur, cieni, jak szare życie
takiego człowieka. pozdrawiam.
interesujące metafory, warto ten wiersz przeczytać
kilka razy :-)
Poetycko i obrazowo napisałaś wiersz jak i z dużą
refleksją?
Krysiu, urzekłaś mnie swoją lekkością wiersza, mimo,
że temat jest bardzo smutny...
Pozdrawiam serdecznie i uśmiech zostawiam:)
Smutny los człowieka opisałaś, bywa i tak.
pozdrawiam
krótko (nie tylko, że krótki): bardzo ładny, acz
smutny, refleksyjny wiersz:) pozdrawiam serdecznie
Smutny obraz rzeczywistości,
w trafnej refleksji wiersza.
Pozdrawiam wrażliwą Autorkę:)
Smutna Twoja refleksja, bo coraz więcej takich
kloszardów, mijamy na swojej drodze.
Wszystkim nie jesteśmy w stanie pomóc.
Dobry wiersz ze smutnym obrazkiem z codzienności
Docierająca refleksja...
+ Pozdrawiam
Bardzo obrazowy wiersz, smutny i przygnębiający wręcz.
Ładnie wplotłaś w tak krótkim wierszu, ciekawe
metafory i sporo refleksji. Pozdrawiam serdecznie:-)