Kłótnia małżeńskia III

dla G. ;)

Trochę było już spokoju, odszedł P., a wraz z nim kłótnie.
Gary, dąsy, ciągłe smęty też zniknęły absolutnie.
Ale ten stan słodki, błogi,
gdy nie trzeba myć podłogi,
sprzątać, prać, myć i gotować,
chwalić, pieścić i całować
już niestety mi się skończył,
gdy On się w me życie włączył.
Miało być jak zwykle pięknie, jak to zawsze miewać bywa,
ale żeby tak się stało, trzeba by nam cudu chyba.
On się stara, ja nie powiem, ale coś mu nie wychodzi...
czajnik spali, kawę soli, a ziemniaki znów posłodzi.
Ręce mi już opadają, nawet nie chce mi się gadać:
albo ja coś zrobię sama, albo będę to poprawiać.
A ja też mam swe potrzeby: mecze, drinki, koleżanki...
ale kiedy, skoro znowu on powiesił źle firanki.
Znowu trzeba mu pomagać, znowu on czegoś nie umie!
Kto mężczyzną jest w tym związku tego ja już nie rozumiem.
Uzbrojona więc w wiertarę, gwoździe, śrubki, desek parę
ruszam w prace swe domowe, a dla niego stworzę karę.
Mianowicie, kiedy tylko zlew odepcham i przeczyszczę
jemu wręczę mały prezent - krótki filmik "Onanistę".
Niech się uczy, no bo wkrótce przyda mu się wiedza taka...
no bo zamiast nocy ze mną to dla niego jest kanapa.
Już jest koniec nocy ze mną, zero seksu, przyjemności...
skoro on nie chce być męski, to nie będzie po całości!

autor

telis

Dodano: 2007-12-18 00:34:50

Ten wiersz przeczytano 501 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie