klucz.
Złamana strzała
przeszyła ostrzem naiwności
sprawiedliwość ludzką.
Pękło poczucie bezpieczeństwa,
Radości i spokoju.
A lodowa brama bezinteresowności
Zamknęła się na wieki,
Bo ktoś zgubił klucz-
Lub wyrzucił
Przez lewe ramię.
Spadł w czeluść zapomnienia.
I szukaj go biedny człowieku…
autor
Dominika:)
Dodano: 2009-02-15 17:02:25
Ten wiersz przeczytano 757 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
właśnie ten klucz...tego mi brak
Szukajcie, a znajdziecie. Najlepiej w swoim sercu.
Klucze się często szuka i to jest sztuka, żeby go nie
zgubić.
Klucz do serca-poszukaj i otwórz.Wpuść tam troszeczkę
uczucia.pozdrawiam
Ten klucz jest w sercu. Trzeba tylko dobrze w nim
poszperać.
Wiersz porusza i wywołuje zadumę. Może jest nazbyt
patetyczny, ale nie wykluczam, że taki był zamysł
autora. Ogólnie jest dobrze. Zostawiam + i pozdrawiam
serdecznie.