klucz do drzwi

Ze wszystkich twoich książek
najbardziej lubiłem te nieczytane.
Stały jeszcze na najwyższe pułce
i potrzebna była skrzypiąca drabina,
by móc podać im drżącą rękę.

Ze wszystkich zakurzonych stronnic
najbardziej lubiłem te zapomniane,
Ich ciężki wiercący w nosie zapach,
czułem dziecięce szczęście odkrywcy,
który karmi się nielichym zdziwieniem.

Ze wszystkich słów, które szeptałaś
najbardziej lubiłem te najcichsze.
Te które łaskotały i pozwalały płakać,
przytulałem jak mogłem najmocniej.
Starałem się pamiętać je wszystkie.

Szkoda mi tylko jedynie tego,
że nie zdążyłem przeczytac ciebie,
nim wszystkie litery wyblakły ,
w pustelniczej pamięci analfabety.

autor

nikt

Napisany: 2006-12-27 Dodano: 2006-12-27 19:27:19

Ten wiersz przeczytano 462 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie