Klucz do wspomnień
"Gdy jestem w miejscach, gdzie byliśmy razem, przystaję i płaczę ukradkiem"
Serce gumowe,
Dziecinne tak,
W szkatule życia schowane.
Zamkniętej.
Klucza nie mam,
Wraz z Tobą go zabrali.
Wziąłeś mą dłoń,
I dałeś serce,
Jakby wyznaniem było.
I noc zapadła,
A gdy zasnęłam,
Twa miłość mi się przyśniła.
Zwykłe serduszko,
Dziecinne tak,
Jedyny znak Twej miłości.
Odszedłeś.
Zabrałeś słowa,
I klucz do wspomnień,
Chyba z życzliwości.
Do dziś pamiętam tamte dni...
Komentarze (5)
Odbieram ten wiersz jako wspomnienie pierwszej miłości
we wczesnej młodości i przedstawionej trochę
przekornie /klimat obojętny, a treść temu przeczy/
Odszedł widać tak miało być.
Przepiękne,pełne tęsknoty,wspomnień-tak mi
bliskie.Weroniczko,proszę "idź do przodu" bo takie
wracanie,to udręka.Wierz mi,z całego serca pozdrawiam
:)))))))
Piękne... Pisane jakby częścią mojego życia... moim
wspomnieniem. Odnajdź klucz i otwórz szkatułkę by móc
żyć, kochać i być kochaną.. szczęście czeka za rogiem
;) pozdrawiam i oczywiście +
subtelnie wypowiedziany smutek