Kobiecość

...Wciąż czekam...może ktoś ją dostrzeże... Może...

Zamieszkała we mnie od chwili mojego istnienia.
Bez uwagi wzrastała, trochę pozostawiona gdzieś z boku
Trochę jakby zapomniana...
Przyszedł czas kiedy ją wzięłam i zbliżyłam do swego wnętrza, kiedy oswoiłam i pozwoliłam zostać
Dała mi tyle szczęścia, pozwoliła zrozumieć bycie w wielkim świecie
Pozwoliła z odwagą odnaleźć głębie spojrzenia

Dziś mimo wszystko choć jest we mnie i nie chcę jej zostawić
Jest jak niewidzialna część mojej osoby
Czy też jest czy jej nie ma - nie ma to znaczenia
Dla nich
Dla mnie nie jest pisana, nie mam prawa by ją podkreślać
Nie mam prawa by okazywać jej siłę
Fajnie, że jestem
Nieobecna w jej barwach,w jej smaku
Wciąż jestem dla wszystkich jako człowiek
Bez tej nuty delikatności, bez szalu zmysłu i bez większego znaczenia
Zostałam wrzucona w taki odbiór rzeczywistości
Jako jej fragment
Odkryta, naga w swej upragnionej kobiecości...

Nie potrafię zrozumieć, dlaczego mi nie jest dane doświadczać jej w oczach innych... :( Niech pozostanie to moim pragnieniem

autor

słoneczko21

Napisany: 2009-05-16 Dodano: 2009-05-16 11:33:43

Ten wiersz przeczytano 771 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie