Kobiercem maków

Dla Ani i jej Gabi...

Kobiercem maków na nieboskłonie
biegniesz i z rozbawieniem rozcapierzasz dłonie.
Niebo nad Tobą, Ziemia pod Tobą
oddycha własnych śmiechów osobą.
Brak jakiejkolwiek reakcji z Twej strony
zmusza je do tej gonitwy. Skupiony
Księżyc, patrząc na Ciebie,
myśli:” Rany, Ja jestem w biedzie,
że, żadna ze złotych gwiazd
nie jest tak piękna, jak takie kobiety,
jak Ty.”

Biegniesz i patrzysz i śmiejesz się w głos,
a gwiazdy z zazdrością patrzą na Twój ładny nos.
Żadna z nich nie może się równać
z Tą, która Księżyca pokonała. Dumna
i roześmiana na maków kobiercu
biegnie po trawie z dzieckiem w objęciach.
To Ty.

autor

szyper

Dodano: 2004-12-16 17:43:54

Ten wiersz przeczytano 768 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Wesoły Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie