Kobieta
W niej jednej widzę sens mego istnienia
W niej jednej odbicie samego siebie
Co jak przed laty inny od niej
Zaś przy niej tworzony od nowa
Z myślą o niej wybiegam przed siebie
Z myślą o niej zostawiam swój świat
Jakby poranek nie rodził już lata
A rodził jedynie wiosenny wiatr
Kwiatami jak niegdyś otulam jej stopy
Ustami prowadzę ja w myślach
Zapach jej dłoni jak strumyk poranka
Budzi od nowa mój uśpiony świat
autor
simpaticc
Dodano: 2012-07-18 18:11:53
Ten wiersz przeczytano 484 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Pięknie i z uczuciem, wiersz ubrany w delikatne słowa,
czytając go, płynie się lekko przez wersy, bardzo
przyjemny w odbiorze:-)
pieknie, subtelnie, zmyslowo... :)
Bardzo romantycznie, o Niej, o Milosci.
Podoba mi sie. Pozdrawiam.
Kazda kobieta bylyby zachwycona takim
wyznaniem.Pozdrawiam:)