Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Kobieta

Szła po ziemi kobieta we mgle wiosny porannej
Długie włosy ,spódniczka , uczesana starannie
W głowie ptaki ćwierkały w myślach kwiatki jej rosły
Jeszcze taka niewinna ,pierwsze tchnienie tej wiosny

Wędrowała kobieta coraz dalej z ptakami
Dumna jak letnie łąki pyszniące się kolorami
W dzień zawstydzała słońce , nocą cichym westchnieniem
Księżyc kusiła by bladym ciało dotykał spojrzeniem

Szła kobieta ogrodem niosąc płodność jesieni
Biodra miękkie jak grusze spadające na ziemie
Pewna siebie i dumna doświadczeniem dotknięta
W leki szal mgieł spowita ,tajemnicza ,zaklęta

Wędrowała kobieta czas jej zmarszczki doprawił
I posiwił jej głowę ,drżące ręce zostawił
Zabrał siły i pasje uwodzenia księżyca
I zimową kołderka przykrył światło jej życia

Siedzi teraz kobieta już nie chodzi, nie może
Fotel z drewna ją buja cicho skrzypiąc w pokorze
Jeszcze chwila i będzie wolna jak była wiosną
I już skrzydła młodości gdzieś u ramion jej rosną
I unosi się ponad i już wszystko ogarnia
Znowu wolna , szczęśliwa chociaż właśnie umarła

autor

ZUZANNA

Dodano: 2007-03-07 14:00:13
Ten wiersz przeczytano 1192 razy
Oddanych głosów: 8
Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Konkurs
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »