Kobieta
We wszystkich częściach świata.
Gdy dusza myślą owiana senną.
Ostatnia myśl poety,
przybiera kształt kobiety ,
Na łożu tułów nagi
Głowa w ciemnej,
włosów powodzi,
ozdobiona blaskiem diamentu.
Piękny przepych ciała,
skarb kobiecej urody,
na jej nodze się mieni,
pończocha wyszywana złotem.
Kobieto pod jaśniejszym błękitem
przestworzy,
anioł trzyma twój wdzięk w magicznych
dłoniach.
Amedeo Clemente,
kreśli wraz z poetą twoje skryte
wdzięki.
W otwartej bramie ,
błękicie niebios.
autor
Jorg-Wolf
Dodano: 2021-02-27 19:43:56
Ten wiersz przeczytano 3262 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
Tez należę do grupy fascynatów kobiet. fajny wiersz:).
Ale ładnie. Może nigdy nie słyszałam tak pięknych
pochlebnych słów o kobiecie. Może się nie znają, albo
myślą, że tak szaro musi być. A tu proszę. Pozdrawiam
serdecznie.
To się nazywa uwielbienie...wspaniała oda do kobiecego
piękna :) pozdrawiam cieplutko Rysiu :))
Kobieta...nieodgadniona, a zarazem obiekt westchnień
poetów, natchnienie malarzy do aktów i portretów.
Co kryje jej dusza, któż to wie. Nad jej wdziękami
wielu wciąż pochyla się.
Pozdrawiam.
Pięknie i plastycznie z uwielbieniem, o kobiecie.
Podoba się, przekaz.
Pozdrawiam Jorg.;)
Piękna apoteoza kobiety,
serdeczności ślę, Rysiu:)
Zmysłowo ująłeś temat.
Jestem pod wrażeniem wiersza.
Pozdrawiam.
Marek