"Kobieta Ogień"
Od kobiety... o kobiecie... dla mężczyzny...
Ani królowa lodu,
Ani kobieta bluszcz,
Namiętna, rozkoszna, radosna,
Prawdziwa w swym obrazie!
O twarzy anioła,
Porcelanowej, krystalicznej,
Oczach niewinnych, włosach złocistych,
Sercu spragnionym miłości!
O Duszy pięknej i magicznej,
Ezoterycznej w swym przekazie.
Duszy skrywającej ognistą moc,
Żar słońca, żar świec.. płomienny
Podsycany powietrzem, eteryczny.
Kobieta z kosmosu poczęta,
Diablica łagodna i pożądana,
Która miłość namiętną w ogień zamienia!
Komentarze (7)
Śliczny z romantyczny wiersz pozdrawiam serdecznie;)
Miłość namiętną w ogień zamieniła.
Kobietą czy diablicą jednak była?
Fajny wiersz. Pozdrawiam. Miłego wieczoru :))
Kobieta-ogień paląc się stale powinna być ostrożną, by
zbyt szybko się nie wypalić.
Ciekawy wiersz,
pozdrawiam z uśmiechem i przymrużeniem oka :)
Dzięki Zmegi :)
Oj tam, oj tam... Mareczku :)
Fajny wiersz i podoba się:)pozdrawiam cieplutko:)
Ech te kobiety, one to potrafią być wszystkim:)
Pozdrawiam:)
Marek