kobietka

Taka rozmarzona
Znów idę do Ciebie
Przy mnie cień
Niski, szczupły
Zaokrąglony gdzie trzeba

Mam na sobie
Ten różowy sweter
I zielony szal
Moje małe balerinki
Noga za nogą

Na końcu uliczki
Spotykam Ciebie

Wieje wiatr
A my już z dłonią w dłoń
Idziemy

Patrzymy w niebo
Marzymy
W parku liczymy gwiazdy
Jesienią się bawimy

Ja w tym różowym sweterku
W Twoją czarną bluzę
się tulę


Bo ja jestem kobietką !

autor

justy_na

Napisany: 2006-10-26 Dodano: 2006-10-26 20:08:03

Ten wiersz przeczytano 470 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie