Koc w kratę
niebogata nasza przystań
piędź złapanej w szczęściu ziemi
miejsce bliskie jak ojczyzna
mimo dwóch obywateli
kajak wryty nosem w zboże
co od świata grodzi miedzą
gdy dotykasz mnie tułowiem
lub uśmiechasz przodem siedząc
wyspa pozbawiona wzniesień
otoczona plażą z traw
która w słońcu zbliża cienie
zatrzymując w miejscu czas
jak przykryty stół obrusem
dla spragnionych jadła ust
co miłością karmi duszę
bym nie czuła głodu już
Komentarze (40)
Idylliczny obraz dla dwojga ... przedstawia harmonię i
piękno prostoty życia, podkreślając jednocześnie
znaczenie miłości jako źródła spełnienia i
satysfakcji.
(+)
Mnie też się spodobał wiersz o miłości
ciekawy, bo nietuzinkowy.
Miłego dnia :)
Podobało się:)
Ładny wiersz, pozdrawiam Autora.
:D
Ładny wiersz. :-)
Pozdrawiam
plusik zostawiam :)
Ciepło... :)
To jest piękny wiersz - takie lubię Pozdrawiam
serdecznie
Dobrze jest mieć przystań szczęścia.
Pozdrawiam
dobrze mieć takie miejsce, taką własną wyspę.
Bardzo piekny wiersz. Zauroczył mnie. Pozdrawiam
milutko.
Babciu Teresko,pozdrawiam i dziękuję ;
Ładnie, bardzo mi przypadł
Pozdrawiam
Molica,Brzoskwinka.50,Najka,dziękuję Wam za
odwiedziny!
czy tak do końca można się zasycić miłością? chyba nie
pozdrawiam:)