kochać
Raz powoli, jak strumień
raz szybko jak w ciele uniesienie
tu marzę, rozmyslam,
ukocham, przekreślam
niechcący, po prostu
nie w planie
jak upadek z mostu,
do wód tych błękitnych,
tak serce me kwitnie,
dziecięce i małe
kochane, niesmiałe,
i myśleć niedolą swą pozostaje
by korzenie swych wspomnień drobnych,
zająć sobą
kochać na weczność
chcę ciebie.
autor
homer
Dodano: 2007-12-11 10:04:55
Ten wiersz przeczytano 558 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.