Kochać i być kochanym....
Jak dobrze jest kochać i być kochanym,
chwytać w dłonie szczęście, być
roześmianym.
Czuć pod stopami rozkwitające czułością
nenufary,
gdy zagłębiamy się w nocy miłości czary.
Jak dobrze jest, gdy miłość jak górska
kaskada,
wody rwącym strumieniem na nas spada.
Rozpływa się po serca cichej dolinie,
to znów, pragnień rzeką wartkim nurtem
płynie.
Przeszywa wtedy ciało od stóp do
warkoczy,
tak właśnie patrzą twe zakochane oczy.
A gdy zanurzasz dłonie w błyszczące
loki,
to tak jak byś sięgał do nieba, w
obłoki.
Całą mą twarz zmieniasz w najpiękniejszą
różę,
gdy mnie dotykasz z rozkoszy oczy mrużę.
A płatki kwiatu delikatnie się
rozchylają,
to twoje dłonie, tak czule mnie kochają.
Jak dobrze jest kochać i żyć z miłością,
szczęściem się upajać i dzielić
radością.
W promieniach słońca w niebo się
wznosić,
dziękować Bogu, o nic więcej nie prosić.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.