KOCHAĆ ŻYCIE

wszystkim wątpiącym, oby nie załamywali się , życie nie głaszcze, jednak trzeba je przejść żeby przekonać się że jest piękne .

KOCHAĆ ŻYCIE

Zbierać kocanki złote, malowane słońcem,
szyszki spod sosny szerokiej,
łowić ryby w jeziorze… patykiem.
Karmić sikorki zimą – słoninką wiszącą na sznurku,
liście zagrabiać na własnym podwórku.

A potem nocą gwiazdy liczyć na bezchmurnym niebie,
Listy miłosne układać w wiersze.
Z księżycem kłaść głowę na wspólnej poduszce…
I marzyć, marzyć… jak stać się ptakiem by wzlecieć,
śnić o dalekich podróżach jeszcze.

Żyć bez zazdrości, uprzedzeń, małości.
Cieszyć się ciszą, szumem drzew, świergotem ptaków
wszystko to źródło niekłamanej radości,
naszej zgody ze światem przyrody…
Naszej miłości - urody życia; i wciąż jesteś młody.

A potem zatopić się w bajecznych wspomnieniach.
Przesuwać obrazy, przygody zapisać wierszem.
Nawiązać przyjaźnie, podzielić uczucie.
By nikt nie był gorszy i nie miał nam za złe
Że nie był wraz z nami. By móc kochać życie.
,

autor

marlena38

Dodano: 2007-03-20 08:48:07

Ten wiersz przeczytano 706 razy

Oddanych głosów: 31

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie