Kochałem ją

Kochałem ją całą mocą młodej duszy
Każdą łzą, którą letni powiew wiatru tchnieniem suszy…
Kochałem ją tak jak w niebie tylko kochają
Z taką wiarą i nadzieją, jaką święci w sobie mają…
Kochałem jej postać, oczy wypełnione jasnością
Nie widziałem świata poza tą miłością…
Kochałem każdy promień włosów,
Dźwięk mowy…
Powietrze, którym oddychała,
a miłość ta na wskroś mnie przenikała…
I była nie tylko w sercu, ale w całej mej istocie
Byłem bogaty, choć nawet nie śniłem o takim złocie..
Żyłem tylko w niej i przez nią…
Dotykiem, uśmiechem, każdą najmniejszą łzą…
Płynęła we mnie jak krew,
Biła ode mnie jak ciepło…
Tak wiele to dla mnie znaczyło…
Najszczęśliwszym człowiekiem mnie uczyniło…
Gdy byłem blisko moje ciało całe drżało..
A serce bezszelestne:” Kocham Cię”- szeptało…
To bardziej bolało, gdy wiedziałem, że jej już nie kochało…

Natchnęła mnie książa Henryka Sienkiewicza "Mala Trylogia"... Nieodwzajemniona miłość do Hani..

autor

Aniołeczek

Napisany: 2006-04-09 Dodano: 2006-04-09 20:08:59

Ten wiersz przeczytano 624 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie