Kocham przez siedem dni dziennie

Dla Marioli

W poniedziałek zaczyna się szkoła
Poniedziałek męczy człowieka
Lecz w poniedziałek z Mariolą rozmawiam
Dostaję natchnienie i piszę uczucia

We wtorek nie widać końca
A w głowie mojej wakacje
Znowusz rozmawiam z Mariolą
I znowu kocham życie takim jakie jest

Środa jest ciągle górą
I ciągle nie widać szczytu
Wiem że chumry kryją błękit nieba
Który daje mi Mariola

We czwartek schodzę ze szczytu
Już widzę przyjaciół w sobotni wieczór
Kocham Anie Zuze Pittera Leona
A może w sobotni wieczór odwiedzi mnie Mariola

Piątek się strasznie ciągnie
Przysypuje mnie lekcji nawałnica
Ale nadzchodzi wieczór
I nie czuję bólu życia

Sobota ciągle mnie męczy
I nic przy życu mnie nie trzyma
Tylko Mariola trzyma mnie na włosku życia
Nie! Mariola to gruba lina!

Niedziela pachnie kościołem
Odświeża wiosnę w sercu
Ale wieczór zwiastuję mi szkołę
I znowu się góra zaczyna

Lecz Mariola mnie pod górę wznosi
Nie dam rady kotku bez Ciebie
Badź moją żoną kochanie
Niech życie cukrem się stanie

Dajesz mi radość całego życia w ciągu minuty skarbie, Kocham Cię

autor

Dawid Surmacz

Napisany: 2006-03-12 Dodano: 2006-03-12 15:48:08

Ten wiersz przeczytano 555 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie