Kocham swe ciało ...
Kocham swe ciało, gładkie, pachnące,
mięciutkie, świeżutkie, jędrne i drżące,
Młode i stare, chudziutkie, pulchniutkie,
kształtne, puszyste, wyschnięte,
tłuściutkie,
Kocham swe ciało, zadbane czy brudne,
ze skazą czy bez niej, nieważne - jest
cudne,
Jest moje; kochane, pieszczone,
gładzone, zdobione, z czułością czyszczone,
Kocham swe ciało, czy to za mało?
Kochasz swe Ciało? - lecz to tylko ciało,
które ci nawet życia nie dało.
Patrzysz na siebie, jak na pępek świata,
a świat jest dla ciebie jak stara
szmata,
Nie dbasz o drzewa, powietrze, przyrodę,
brudzisz i śmiecisz, zatruwasz wodę,
dla ciebie ziemia jest zgniłym
ścierniskiem,
lasy i łąki, otwartym śmietniskiem,
Zatrute powietrze, skażona woda,
o..., to z pewnością urody ci doda,
żyjesz jak świnia, której wciąż mało,
nucąc bezduszne "kocham swe ciało",
Pokochaj przyrodę jak własne ciało, bo jest
ona cząstką całego wszechświata,
Co zrobisz złego dla siebie, dla niej,
powróci do ciebie w najbliższych latach.
"Życie nie jest zawarte tylko w kropli wody, Zawarte jest też w oceanie duszy"
Komentarze (6)
Mocny,wymowny i poruszający ważną kwestię
wiersz...miłego popołudnia:)
Prawda:)
Panie Mariuszu ma pan rację ,ale czym my jesteśmy
.Świadomośc ludzka budzi się wraz z globalizacją a
globalizację napędza postęp i koło się zamyka.Kiedyś
obudzimy się z ręką w nocniku i to będzie nasz
koniec.Pozdrawiam serdecznie.
Tak, to prawda.Samo zycie.Pozdrawiam:)
cała prawda nie doceniamy przyrody jesteśmy zajęci
tylko soba ...
pozdrawiam.
to prawda "Życie nie jest zawarte tylko w kropli
wody, Zawarte jest też w oceanie duszy"