* (kochamy się...)

Przepiękna muzyka.
Jak łkanie. Subtelna.
I słowa tak bardzo pasujące.

Wszystkiego dobrego na Święta Bożego Narodzenia i w
Nowym Roku.

Cóż bez miłości byłoby warte nasze życie.
Pozdrawiam i życzę Zdrowych i Pogodnych Świat Bożego
Narodzenia.
Marek

Zdrowych i spokojnych dni świątecznych Marto.

Za jastrzem cudowny wiersz pozdrawiam

Zawsze trzeba wierzyć, wiele zależy od nas samych, od
tego, czy sami dajemy sobie szansę.
Jak zwykle bardzo wzruszasz Marto.
Pamiętam taki wiersz o skulonym, poranionym, dosłownie
- przekłutym zwierzątku, mieszkającym na dnie
szuflady.
Życie tak pisze te scenariusze. Uściski :-)

Witaj Marto-:)

Te " opuszki" ,traktuję jako pewnego rodzaju neologizm
- czyli serduszka.

Wzruszyła mnie treść, jak i muzyka, która oddaje w
pełni to, co autor chciał przekazać.
I jest tu smutno! Ale warto wyjść i poczuć tlen

Całość nietuzinkowo napisana. Mnie się bardzo podoba!

P.s - dziękuję za link
Podsyłam to:

https://www.youtube.com/watch?v=DE4lae15QlY&list=RDK0Q
LiaWzvaA&index=5&ab_channel=ballacid

Wszystkiego najlepszego! i ślę pozdrowienia

Witaj,

kwintesencja Twojego, poetyckiego wywodu o uczuciu
dwojga...

Dość oryginalna i mnie nic do tego, ale fajnie
było czytać...

Uśmiech i pozdrowienia /+/.

Każde oparzenie w związku, zamyka
i “wracamy do siebie”, do własnej skorupy i trzeba
czasu i odpowiedniej osoby, której będzie można
zaufać, lub nigdy więcej.
Podoba się wiersz i jego przekaz. Podoba się też
bardzo, link muzyczny.

Pozdrawiam Marto.:)

Tylko pierwsza w życiu miłość nie jest podszyta
strachem. Dlatego dobrze jest, kiedy ta pierwsza
miłość jest jednocześnie miłością ostatnią. Tylko nie
zawsze się to udaje.

- jako dwa odrębne byty... i tak trudno o jedność.

Nietuzinkowo o tym jak łatwo nas zranić, a często pod
twardą skorupką tkwi miękki futrzak, albo ślimaczek,
którego tak łatwo jest rozdeptać...
Tak, masz rację, Marto, że miłość i wzajemny szacunek
są niezwykle ważne.
Pozdrawiam Cię serdecznie.

To tylko miłosć uwalnia ze skorupy. Ładnie napisane.
Pozdrawiam :)

Esencja kobiecej liryki (można? Nie seksizm?). Tylko
chłonąć, wczuwać.

Wyjdźmy ze skorup i kochajmy się wiecznie bliskością
wewnętrzną i zewnętrzną, bardzo refleksyjnie,
pozdrawiam ciepło, weekendowo.

gdy tupniesz nogą
mój ogon zwinie się
w labirynt ślimaka
gdy powiesz – tak
wyjdę
choćby w noc
boso- dziwna ta miłość podszyta strachem...