Ojczyzna
Na stulecie Bitwy Warszawskiej
co ty masz w sobie takiego kochana
że gdy skazano cię na zapomnienie
do niebios modły słali na kolanach
prosząc opatrzność o rychłe wskrzeszenie
co ty masz w sobie takiego najdroższa
że knut oprawcy miłości nie kruszył
żadna ofiara nie była zbyt wzniosła
by koić smutek udręczonej duszy
co ty masz w sobie takiego o miła
że gdy skądinąd przywiało złe duchy
łąki czerwonym szalem oszroniłaś
przy huku armat w jądrze zawieruchy
co ty masz w sobie takiego o luba
że dla tak wielu jesteś pięknym śnieniem
oddać ci życie to gloria i chluba
czym tak urzekasz ja naprawdę nie wiem
co ty masz w sobie takiego o piękna
choć bez różnicy odmierzasz na szali
tym co zdradzili ciebie za garść srebra
i tym co wszystko dla ciebie oddali
25.01.2020, g. 17.25
Bogumił1
Komentarze (17)
Dziękuję gminny poeto.
Bogumile trafiłeś w cel. Wiersz piękny, szczególnie
dosadna jest ostatnia zwrotka. Jestem zdecydowanie na
tak:))
Dzięki mgiełko serdeczne za wsparcie.
Bardzo dobry wiersz z niesamowitym przekazem, a klimat
udziela się czytelnikowi. Brawo !! Miłego dnia :)
Karmarg, serdecznie dziękuję. Chciałbym, żeby jak
najwięcej osób pisało tego typu wiersze dając
świadectwo. Pozdrawiam.
Sari, bardzo dziękuję za takie pochwały. Bardzo mi
zależało, żeby ten właśnie wiersz szczególnie się
podobał. Pozdrawiam serdecznie.
bardzo dobry wiersz i przesłanie tak nam wszystkim
potrzebne:-)
pozdrawiam serdecznie:-)
Wiersz bardzo dobry. Dwa ostatnie wersy świetne po
prostu.
Pozdrawiam serdecznie
Dziękuję Amorze, pozdrawiam serdecznie.
Również pozdrawiam Mario.
Maćku, Ojczyzna to był pierwotny tytuł, ale ze względu
na strukturę wiersza nie chciałem na początku
wywoływać skojarzeń co do tematyki.
dobry i potrzebny wiersz tylko za temat wpisałbym
Ojczyzna zamiast Miłości
Dobre pytanie
Pozdrawiam :)
Wspaniale napisane.
Na pewno ma same wspaniałości nie do opisania.
Uradowała - kor